اثر بخشی آلبوترول در حجم های ریوی بیماران انسدادی مزمن تنفسی سیگاری و غیر سیگاری

  زمینه و هدف: دستگاه تنفس یکی از مهم ترین سیستم های بدن از لحاظ گرفتار شدن به بیماری های عفونی و غیر عفونی است. در حال حاضر بیماری مزمن انسدادی ریوی، پنجمین علت مرگ و میر در جهان است که در آینده به سومین علت مرگ و میر تبدیل خواهد شد. سیگار یک عامل پیش برنده در بیماری های دستگاه تنفس می باشد. لذا بررسی میزان تغییرات حجم های ریوی ناشی از سیگار به عنوان یک فاکتور خطر مهم است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر بخشی آلبوترول در حجم های ریوی بیماران مزمن تنفسی انسدادی سیگاری و غیر سیگاری می باشد.   روش تحقیق: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی است که در شهرستان سبزوار بر روی 75 بیمار که با علایم COPD در طول سال 88- 1387 به مطب تخصصی ریه مراجعه کردند، انجام شد . روش جمع آوری داده ها شامل: مشاهده، معاینه، علایم بیماری و تست تنفسی بود که توسط پزشک انجام می شد. قبل و بعد از استنشناق آلبوترول، تست عملکردی ریوی انجام گرفت و حجم های ریوی FEV1 ، FVC و FEV1 / FVC اندازه گیری و ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون U من و یتنی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.   یافته ها: از 75 بیمار 41 مورد مرد و 34 نفر زن بودند. میانگین سن مردان 9/2±1/50 و در زنان 9/2±6/49 بود. میانگین حجم FVC قبل از استنشاق آلبوترول در بیماران مزمن انسدادی ریوی در بین گروه های سنی کمتر از 60 سال در مقایسه با افراد بالاتر از 60 سال تفاوت معنی داری نداشت (07/0 p= )، در حالی که بعد از استنشاق آلبوترول تفاوت معنی دار بود (04/0 p= ). ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین سن با نسبت FEV1/FVC در بیماران غیر سیگاری تفاوت معنی دار آماری وجود دارد و این تفاوت با سن رابطه مستقیم دارد، در حالی که در بیماران سیگاری این ارتباط معنی دار نبود.   نتیجه گیری: مطالعه ی حاضر نشان داد که سیگار نه تنها باعث کاهش حجم های ریوی بیماران می شود، بلکه اثر بخشی آلبوترول را در بیماران مزمن انسدادی تنفسی کم می کند.